Za prawidłowy kolor uzębienia przyjmuje się barwę od białej poprzez szaroniebieską do żółtawo-kremowej. Barwa zęba jest uzależniona od trzech składników: szkliwa, zębiny i miazgi. Szkliwo jest tkanką przezierną a jego przejrzystość uzależniona jest od stopnia mineralizacji. Odpowiednio zmineralizowane szkliwo (odpowiedni wapnia do fosforu) jest przejrzyste, a zęby z takim szkliwem mają barwę żółtawą i są bardziej odporne na próchnicę. Zęby białe oznaczają słabo zmineralizowane szkliwo (mniej korzystny stosunek wapnia do fosforu) przez co są mniej odporne na próchnicę. Najsłabiej zmineralizowane jest szkliwo zębów o barwie szaroniebieskiej, najbardziej podatne na próchnicę.
Szkliwo wyglądem przypomina porcelanę, im jesteśmy młodsi tym nasze zęby wydają się być bardziej białe. W miarę upływu czasu, na skutek codziennego żucia szkliwo się ściera, staje się coraz cieńsze i przezierne, powstają mikropęknięcia, w efekcie czego coraz bardziej zaczyna prześwitywać zębina, która jest koloru żółtego. Dodatkowo w przestrzeniach między tymi pęknięciami osadzają się różne barwniki co wpływa na to, że nasze zęby stają się matowe i ciemniejsze.
Spektrum kolorystyczne przebarwień obejmuje szeroką paletę barw - od tych najjaśniejszych (kredowo-białych) po czarne. Kolor i miejsce wystąpienia przebarwienia może pomóc w zdefiniowaniu ich przyczyny.
W przypadku przebarwień na zębach, tak samo jak w przypadku innych chorób, lepiej zapobiegać.
W jaki sposób?
Poprzez wyeliminowanie czynników im sprzyjających. Należy zdrowo się odżywiać (jabłka, truskawki, pomarańcze, ananasy itp pomagają w usuwaniu osadu nazębnego - takie naturalne szczoteczki do zębów), wyeliminować wszystkie używki (dla dobra całego organizmu), nie nadużywać past z fluorem, unikać podawania antybiotyków z grupy tetracyklin. Palaczom i osobom spożywającym silnie barwiące produkty zaleca się częste szczotkowanie zębów.